فدرال رزرو (Federal Reserve System)؛ اهرم قدرتمند اقتصاد جهان

در دنیای پرتلاطم اقتصاد جهانی، وجود برخی نهادهای مالی و تصمیماتی که در بحران‌های مالی اتخاذ می‌کنند، می‌تواند در مرحله نخست باعث توقف بحران شده و در قدم بعدی راه رسیدن به شکوفایی اقتصادی را تا حدودی مشخص نماید. یکی از این نهادهای مالی قدرتمند، فدرال رزرو (Federal Reserve) در ایالات متحده است.

این بانک مرکزی که اغلب به‌اختصار فد (FED) نامیده می‌شود، نقشی حیاتی در شکل‌دهی به سیاست‌های پولی آمریکا و در نتیجه، اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. تصمیمات فدرال رزرو، همچون موجی قدرتمند، از خیابان‌های وال‌استریت تا بازارهای نوظهور آسیا را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. از تعیین نرخ‌های بهره گرفته تا کنترل تورم و تنظیم ارزش دلار، هر حرکت این نهاد می‌تواند اثراتی عمیق و گسترده بر اقتصاد داخلی و بین‌المللی داشته باشد. درک درست ساختار، عملکرد و تصمیمات فدرال رزرو برای سرمایه‌گذاران و متخصصان بازارهای مالی به‌مثابه پلی است که می‌تواند آن‌ها را یک‌قدم در مسیر موفقیت به‌پیش راند. ما در این مقاله تلاش کرده‌ایم ضمن معرفی این نهاد، به این سؤال پاسخ دهیم که تصمیمات و وظایف فدرال رزرو چیست و در مورد هر یک از آن‌ها به تفکیک به بحث‌ و بررسی خواهیم پرداخت.

فدرال رزرو چیست؟ (Federal Reserve System)

فدرال رزرو که به طور رسمی به عنوان سیستم فدرال رزرو (Federal Reserve System) شناخته می‌شود، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا است. این نهاد در سال 1913 با هدف ایجاد یک سیستم بانکی ایمن‌تر، منعطف‌تر و پایدارتر تأسیس شد.

بانک فدرال رزرو آمریکا، برخلاف تصور عموم، یک نهاد دولتی صرف نیست؛ بلکه ترکیبی منحصر به فرد از عناصر بخش خصوصی و دولتی است که با هدف خدمت به منافع عمومی طراحی شده است.

فدرال رزرو را می‌توان به مثابه مغز متفکر سیستم مالی آمریکا در نظر گرفت. این نهاد با تنظیم سیاست‌های پولی، نظارت بر بانک‌ها و ارائه خدمات مالی به دولت و نهادهای مالی، نقشی حیاتی در حفظ ثبات اقتصادی و مالی ایالات متحده ایفا می‌کند.

تصمیمات فدرال رزرو، از تعیین نرخ بهره گرفته تا عملیات بازار باز، می‌تواند تأثیری عمیق بر همه جنبه‌های اقتصاد، از بازار مسکن گرفته تا بازار کار و بازارهای مالی داشته باشد.

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد فدرال رزرو آمریکا، ساختار غیرمتمرکز آن است. این سیستم از 12 بانک فدرال رزرو منطقه‌ای تشکیل شده که هر کدام بخشی از کشور را پوشش می‌دهند. این ساختار به فدرال رزرو اجازه می‌دهد تا ضمن حفظ یک دیدگاه ملی، به نیازها و شرایط خاص مناطق مختلف نیز توجه کند.

نگاهی به تاریخچه فدرال رزرو آمریکا

تاریخچه فدرال رزرو به اوایل قرن بیستم باز می‌گردد، زمانی که اقتصاد آمریکا با بحران‌های مالی متعددی دست و پنجه نرم می‌کرد. پیش از تأسیس فدرال رزرو، سیستم بانکی آمریکا بسیار ناپایدار بود و کشور به طور مکرر با بحران‌های بانکی و رکودهای اقتصادی مواجه می‌شد.

نقطه عطف در تاریخ فدرال رزرو، بحران بانکی سال 1907 بود. این بحران که به “وحشت بانکداران” معروف شد، نشان داد که اقتصاد آمریکا به یک سیستم بانکی مرکزی نیاز دارد که بتواند در مواقع بحران به عنوان “آخرین قرض‌دهنده” عمل کند.

در پی این بحران، کنگره آمریکا قانون فدرال رزرو را در سال 1913 تصویب کرد و رئیس جمهور وقت، وودرو ویلسون، آن را به امضا رساند. این قانون، فدرال رزرو را به عنوان بانک مرکزی ایالات متحده تأسیس کرد.

از زمان تأسیس، فدرال رزرو نقش مهمی در شکل دادن به اقتصاد آمریکا داشته است. این نهاد در طول رکود بزرگ دهه 1930، جنگ جهانی دوم، دوران تورم بالای دهه 1970 و بحران مالی 2008، نقشی کلیدی در مدیریت اقتصاد آمریکا ایفا کرده است.

در طول دهه‌های گذشته، اختیارات و مسئولیت‌های فدرال رزرو گسترش یافته است. امروزه، این نهاد نه تنها مسئول سیاست پولی است، بلکه نقش مهمی در نظارت بر بانک‌ها، حفظ ثبات مالی و ارائه خدمات مالی به دولت و نهادهای مالی دارد.

اهداف فدرال رزرو چیست؟

فدرال رزرو دارای سه هدف اصلی است که توسط کنگره آمریکا تعیین شده‌اند:

1. حداکثر اشتغال: فدرال رزرو تلاش می‌کند تا شرایطی را فراهم کند که در آن همه آمریکایی‌هایی که می‌خواهند و می‌توانند کار کنند، فرصت اشتغال داشته باشند.
2. ثبات قیمت‌ها: هدف دوم، حفظ تورم در سطح پایین و قابل پیش‌بینی است. فدرال رزرو آمریکا معمولاً هدف تورم سالانه 2% را دنبال می‌کند.
3. نرخ‌های بهره بلندمدت متعادل: فدرال رزرو تلاش می‌کند تا نرخ‌های بهره بلندمدت را در سطحی متعادل نگه دارد تا از رشد اقتصادی پایدار حمایت کند.

این اهداف که گاه به «دستور دوگانه» فدرال رزرو (با تمرکز بر دو هدف اول) شناخته می‌شود، گاهی می‌توانند در تضاد با یکدیگر قرار گیرند. برای مثال، تلاش برای افزایش اشتغال ممکن است منجر به افزایش تورم شود؛ بنابراین یکی از چالش‌های اصلی فدرال رزرو، ایجاد تعادل بین این مسائل است.

تصمیمات و وظایف فدرال رزرو چیست؟

بانک فدرال رزرو آمریکا، به عنوان بانک مرکزی ایالات متحده، وظایف متعدد و حیاتی بر عهده دارد که بر اقتصاد آمریکا و به تبع آن، اقتصاد جهانی تأثیر می‌گذارد. مهم‌ترین تصمیمات و وظایف فدرال رزرو عبارتند از:

سیاست پولی

سیاست پولی از طریق تحریک یا محدود کردن رشد تقاضا برای کالاها و خدمات در اقتصاد عمل می‌کند. هنگامی که تقاضا نسبت به ظرفیت تولید کاهش می‌یابد، بیکاری افزایش و تورم کاهش می‌یابد. در این شرایط، FOMC (کمیته بازار آزاد فدرال)با کاهش نرخ بهره از طریق سیاست پولی انبساطی، تقاضای کلی را افزایش می‌دهد. برعکس، هنگامی که تقاضای کلی بسیار قوی است، بیکاری به سطح‌های غیر پایدار کاهش یافته و تورم افزایش می‌یابد. در این حالت، فدرال رزرو با سیاست پولی انقباضی و افزایش نرخ بهره فعالیت اقتصادی را به سطح‌های پایدارتر هدایت کرده و تورم را کنترل می‌کند.

 نظارت و تنظیم مقررات بانکی

نظارت و تنظیم مقررات بانکی از مسئولیت‌های اساسی سیستم فدرال رزرو است که هدف آن تضمین ایمنی، سلامت و ثبات سیستم مالی ایالات متحده است. در ادامه مروری بر نحوه اجرای این وظایف توسط فدرال رزرو خواهیم داشت:

•  نقش نظارتی
  فدرال رزرو بر طیف گسترده‌ای از مؤسسات مالی نظارت و آنها را بررسی می‌کند تا اطمینان حاصل شود که آنها به طور ایمن، سالم و در انطباق با قوانین و مقررات مربوط فعالیت می‌کنند. وظایف اصلی آن بررسی وضعیت مالی، شیوه‌های مدیریت ریسک و حاکمیت بانک‌ها است.

 این نهاد به‌صورت مداوم فعالیت‌ها و ریسک‌های مؤسسات بانکی را کنترل می‌کند و همچنین برای ارزیابی توانایی بانک‌ها در مواجهه با شوک‌های اقتصادی، آزمون‌هایی را برگزار می‌کند.

• نقش تنظیم مقررات
  فدرال رزرو مقررات و دستورالعمل‌هایی را تعیین می‌کند که بر عملیات بانک‌ها حاکم است. بدین ترتیب این نهاد:
  از اینکه بانک‌ها سرمایه کافی برای جذب زیان‌های احتمالی دارند، اطمینان حاصل می‌کند.
  بانک‌ها را به حفظ دارایی‌های نقد کافی ملزم می‌کند.
  قواعدی را برای مدیریت ریسک، از جمله ریسک‌های اعتباری، عملیاتی و بازار تدوین می‌کند.

حفظ ثبات سیستم مالی

فدرال رزرو نقش مهمی در حفظ ثبات سیستم مالی ایفا می‌کند. این نهاد با شناسایی و مدیریت ریسک‌های سیستماتیک، تلاش می‌کند از وقوع بحران‌های مالی جلوگیری کند. اما ریسک‌های سیستماتیک شامل چه مواردی می‌شوند؟ این دسته از ریسک‌ها، عواملی هستند که می‌توانند کل سیستم مالی را تحت‌تأثیر قرار دهند، مانند بحران‌های بانکی یا سقوط شدید بازارهای مالی. فدرال رزرو با استفاده از ابزارهای پولی و نظارتی خود، این ریسک‌ها را کنترل کرده و از نوسانات شدید و ناگهانی در بازارهای مالی پیشگیری می‌کند.

 از دیگر وظایف این نهاد در زمان بروز بحران‌های مالی، تزریق نقدینگی به سیستم بانکی و کاهش نرخ بهره است تا بدین‌وسیله از بانک‌ها و مؤسسات مالی برای انجام فعالیت‌هایشان، حمایت می‌کند. این اقدامات نه‌تنها از فروپاشی سیستم مالی جلوگیری می‌کند، بلکه موجب افزایش اعتماد عمومی به سیستم بانکی نیز می‌شود.

 برای سرمایه‌گذاران و معامله‌گران، مداخلات حمایتی فدرال رزرو می‌تواند به‌عنوان سیگنال‌های مهمی برای تصمیم‌گیری در خریدوفروش دارایی‌ها، به‌ویژه در بازارهایی مانند فارکس، تلقی شود.

 مدیریت سیستم پرداخت

 مدیریت سیستم پرداخت در فدرال رزرو به مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و سیاست‌ها اشاره دارد که برای اطمینان از عملکرد ایمن، کارآمد و روان سیستم‌های پرداخت و تسویه مالی در ایالات متحده طراحی شده‌اند. از جمله اهداف اصلی این سیستم می‌توان به امنیت و ثبات مالی، حفظ کارایی و تسهیل در دسترسی عمومی و نوآوری و مدرن‌سازی اشاره کرد.

 بدین ترتیب با استفاده از این روش نه‌تنها می‌توان از انتقال امن وجوه بین مؤسسات مالی اطمینان حاصل کرد بلکه می‌توان علاوه بر کاهش هزینه‌ها، بر سرعت انتقال وجوه افزود.

تحلیل و تحقیق اقتصادی

هیئت فدرال رزرو از بیش از ۵۰۰ پژوهشگر تشکیل شده است که طیف بسیار گسترده‌ای از علاقه‌ها و حوزه‌های تخصصی را برای آنالیز و بررسی، مدیریت می‌کنند. این دسته از پژوهشگران تحقیقات پیشرفته‌ای را در زمینه‌های اقتصادی و مالی انجام می‌دهند و تحلیل‌های سیاست‌گذاری ارزشمندی را ارائه می‌دهند که توسط هیئت فرمانداران و کمیته بازار آزاد فدرال مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ارائه خدمات مالی به دولت

فدرال رزرو به‌عنوان نهاد مالی یا بانک برای دولت فدرال عمل می‌کند. بدین ترتیب که خدمات مالی به وزارت خزانه‌داری ایالات متحده ارائه می‌دهد، همچنین اوراق بهادار دولتی مانند اوراق پس‌انداز و اوراق خزانه را به فروش رسانده و بازخرید می‌کند.

مدیریت عرضه پول

فدرال رزرو از سه ابزار اصلی برای مدیریت عرضه پول و دستیابی به رشد اقتصادی پایدار استفاده می‌کند که می‌توانند علاوه بر ایجاد ثبات اقتصادی، در تعیین سیاست‌های انقباضی و انبساطی نیز مؤثر باشند. در زیر به تفصیل به معرفی هر یک می‌پردازیم:

•  نسبت ذخیره قانونی (Reserve Requirements): این نسبت تعیین می‌کند که بانک‌ها چه مقدار از سپرده‌های خود را باید به‌عنوان ذخیره نزد فدرال رزرو نگه دارند. کاهش این نسبت، امکان وام‌دهی بیشتر را برای بانک‌ها فراهم کرده و عرضه پول را افزایش می‌دهد؛ درحالی‌که افزایش آن، توانایی وام‌دهی را کاهش داده و منجر به کاهش عرضه پول می‌شود.
•  نرخ تنزیل (Discount Rate): در واقع نرخ بهره‌ای است که فدرال رزرو برای وام‌دهی به بانک‌های تجاری تعیین می‌کند. افزایش نرخ تنزیل، هزینه وام‌گیری بانک‌ها را بالا برده و تمایل آن‌ها به وام‌گیری و در نتیجه وام‌دهی به مشتریان را کاهش می‌دهد که منجر به کاهش عرضه پول نیز می‌شود؛ برعکس، کاهش نرخ تنزیل، هزینه وام‌گیری را کاهش داده و باعث افزایش عرضه پول می‌شود.
•  عملیات بازار آزاد (Open Market Operations): فدرال رزرو با خرید و فروش اوراق بهادار دولتی در بازار آزاد، مستقیماً بر حجم پول در گردش تأثیر می‌گذارد. خرید اوراق بهادار توسط فدرال رزرو، پول را به سیستم بانکی تزریق کرده و عرضه پول را افزایش می‌دهد؛ درحالی‌که فروش اوراق بهادار، پول را از سیستم خارج کرده و عرضه پول را نیز کاهش می‌دهد.

ارتباط با عموم و شفافیت 

فدرال رزرو، به‌عنوان بانک مرکزی ایالات متحده، تعهد بالایی به شفافیت و ارتباط با عموم دارد. این نهاد به طور منظم گزارش‌هایی به کنگره ارائه می‌دهد و رئیس فدرال رزرو نیز در جلسات استماع کنگره شرکت می‌کند تا سیاست‌های پولی و تصمیمات اقتصادی را توضیح دهد. این تعاملات که به درک بهتر عموم و قانون‌گذاران از عملکرد فدرال رزرو کمک کرده، در بلندمدت می‌تواند باعث تقویت اعتماد عمومی شود.

ساختار فدرال رزرو

فدرال رزرو دارای چندین بخش کلیدی است که هر کدام وظایفی دارند که در ادامه به معرفی آن ها خواهیم پرداخت.

• شورای حکام فدرال رزرو در واشنگتن دی‌سی مستقر بوده و از هفت عضو تشکیل شده است که توسط رئیس‌جمهور ایالات متحده منصوب و با تأیید سنا روی کار می آیند. رئیس و نایب‌رئیس شورا از جمله این اعضا هستند و نقشی کلیدی در تدوین سیاست‌های پولی ایفا می‌کنند.
• کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) مسئول تعیین سیاست‌های پولی از طریق تنظیم نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت و مدیریت عرضه پول با استفاده از عملیات بازار آزاد است. این کمیته شامل هفت عضو شورای حکام، رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک و چهار نفر از رؤسای سایر بانک‌های فدرال رزرو است که به‌صورت دوره‌ای در جلسات شرکت می‌کنند.
• 12 بانک منطقه‌ای فدرال رزرو به عنوان بازوهای قوی اجرایی سیستم فدرال رزرو عمل می‌کنند. وظایف این بانک‌ها شامل پردازش پرداخت‌ها، نظارت بر بانک‌های عضو و اجرای سیاست‌های پولی مصوب است.

وظایف فدرال رزرو

1. اجرای سیاست پولی کشور: یکی از مسئولیت‌های اساسی فدرال رزرو، تنظیم سیاست‌های پولی کشور از طریق مدیریت عرضه پول و نرخ‌های بهره است. این اقدامات در جهت ثبات قیمت‌ها و ایجاد حداکثر اشتغال پایدار انجام می‌شود. ابزارهای سیاستی فدرال رزرو مانند نرخ وجوه فدرال، عملیات بازار باز و سیاست‌های انقباضی و انبساطی برای تأثیرگذاری بر فعالیت‌های اقتصادی به‌کار گرفته می‌شوند.
2. نظارت و تنظیم‌گری مؤسسات مالی: فدرال رزرو با نظارت بر مؤسسات مالی، از سلامت و ثبات سیستم بانکی اطمینان حاصل می‌کند. این نهاد، مقرراتی را برای ارتقای ایمنی بانک‌ها و کاهش ریسک‌های سیستماتیک نیز تدوین و اجرا می‌کند.
3. ارتقای ایمنی و کارایی سیستم‌های پرداخت و تسویه حساب: فدرال رزرو نقشی کلیدی در تسهیل عملکرد روان سیستم‌های پرداخت کشور دارد. این سیستم‌ها شامل خدماتی مانند Fedwire و Automated Clearing House هستند که امکان انتقال سریع و امن وجوه میان مؤسسات مالی را فراهم می‌سازند.
4. کمک به حفظ ثبات سیستم مالی: فدرال رزرو به‌طور مداوم ریسک‌های تهدیدکننده ثبات مالی را شناسایی و تحلیل می‌کند. این نهاد با انجام تحقیقات و ارزیابی‌های مستمر، تهدیدهای بالقوه برای سیستم مالی را شناسایی کرده و اقداماتی را برای به حداقل رساندن آسیب های مالی، انجام میدهد.
5. حمایت از مصرف‌کننده و پیشرفت جامعه: یکی از وظایف کلیدی فدرال رزرو است که با هدف اطمینان از رفتار منصفانه با مصرف‌کنندگان در خدمات مالی انجام می‌شود. این نهاد با تدوین و اجرای مقررات، از حقوق مصرف‌کنندگان حمایت کرده و اطلاعات شفاف مالی را ترویج می‌دهد. همچنین، فدرال رزرو با تشویق وام‌دهی در جوامع کم‌برخوردار به توسعه اقتصادی و بهبود دسترسی به منابع مالی کمک می‌کند.

اعضای هیئت‌مدیره فدرال رزرو

هیئت‌مدیره فدرال رزرو به‌عنوان یک نهاد دولتی فدرال تأسیس شده است. دولت و کنگره می‌توانند از طریق کنترل انتصاب اعضای هفت‌نفره این هیئت، تأثیر قابل‌توجهی بر فدرال رزرو داشته باشند. هر یک از این هفت عضو توسط رئیس‌جمهور و با مشورت و تأیید سنا منصوب می‌شوند. دوره کامل خدمت در این هیئت ۱۴ سال است و اعضا ممکن است در هر زمان از دوره، برای یک کرسی خالی منصوب شوند. انتصابات به‌صورت متناوب انجام می‌شود، به‌طوری که هر دو سال یک دوره به پایان می‌رسد. اعضایی که یک دوره کامل خدمت می‌کنند، نمی‌توانند دوباره منصوب شوند.

 دو نفر از اعضا، سمت‌های رهبری رئیس و نایب‌رئیس هیئت را بر عهده دارند. این افراد توسط رئیس‌جمهور و با مشورت و تأیید سنا انتخاب می‌شوند. دوره خدمت در این سمت‌ها چهار سال است و این افراد می‌توانند دوباره منصوب شوند. این دوره‌ها با دوره ریاست‌جمهوری یا دوره‌های یکدیگر هم‌زمان نیست. علی‌رغم آن که رئیس هیئت‌مدیره قدرت زیادی دارد، اما هر عضو هیئت‌مدیره تنها یک رأی دارد.

هنگام انتخاب یک عضو هیئت‌مدیره، رئیس‌جمهور موظف است طبق قانون، نمایندگی عادلانه‌ای از منافع مالی، کشاورزی، صنعتی و تجاری و همچنین تقسیمات جغرافیایی کشور را مدنظر قرار دهد. بیش از یک عضو نمی‌تواند از یک منطقه فدرال رزرو انتخاب شود. اعضای هیئت‌مدیره نمی‌توانند در طول دوره خدمت خود و تا دو سال پس از آن، هیچ سمت یا شغلی در بانک‌های عضو داشته باشند. 

بررسی سیاست فدرال رزرو

سیاست فدرال رزرو آمریکا که اغلب به عنوان «سیاست پولی» شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از اقدامات است که فدرال رزرو برای دستیابی به اهداف خود انجام می‌دهد. این سیاست‌ها عمدتاً بر کنترل عرضه پول و نرخ بهره متمرکز هستند. ابزارهای اصلی سیاست پولی فدرال رزرو عبارتند از:

• نرخ بهره فدرال: این نرخ که توسط FOMC تعیین می‌شود، نرخی است که بانک‌ها برای قرض گرفتن از یکدیگر در شب می‌پردازند. تغییر در این نرخ می‌تواند بر نرخ‌های بهره در سراسر اقتصاد تأثیر بگذارد.
• عملیات بازار آزاد: فدرال رزرو با خرید و فروش اوراق قرضه دولتی، میزان پول در گردش در اقتصاد را کنترل می‌کند. خرید اوراق قرضه باعث افزایش عرضه پول و کاهش نرخ‌های بهره می‌شود، در حالی که فروش اوراق قرضه اثر معکوس دارد.
• نرخ تنزیل: این نرخی است که بانک فدرال رزرو آمریکا برای وام دادن به بانک‌ها تعیین می‌کند. تغییر در این نرخ می‌تواند بر تمایل بانک‌ها به قرض گرفتن از فدرال رزرو تأثیر بگذارد.
• الزامات ذخیره قانونی: فدرال رزرو می‌تواند میزان سپرده‌ای که بانک‌ها باید به عنوان ذخیره نگه دارند را تعیین کند، اگرچه در سال‌های اخیر این ابزار کمتر مورد استفاده قرار گرفته است.

سیاست فدرال رزرو می‌تواند «انقباضی» یا «انبساطی» باشد. سیاست انقباضی معمولاً با افزایش نرخ بهره همراه است و برای کاهش تورم استفاده می‌شود. سیاست انبساطی از آن سمت، با کاهش نرخ بهره همراه است و برای تحریک رشد اقتصادی و افزایش اشتغال به کار می‌رود.

فدرال رزرو در سال‌های اخیر از ابزارهای غیرمتعارف نیز استفاده کرده است. برای مثال، در واکنش به بحران مالی 2008 و همه‌گیری کووید-19، فدرال رزرو از «تسهیل کمی» بهره برد. این فرایند شامل خرید مقادیر زیادی از اوراق قرضه دولتی و سایر اوراق بهادار برای تزریق نقدینگی به اقتصاد بود.

تاثیر تصمیمات فدرال رزرو بر بازارهای مالی

تصمیمات فدرال رزرو تأثیر عمیقی بر بازارهای مالی مختلف دارد. این تأثیرات را می‌توان در سه بازار اصلی بررسی کرد:

تاثیر فدرال رزرو آمریکا بر بازار فارکس

تصمیمات فدرال رزرو می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ارزش دلار آمریکا و فارکس داشته باشد و به شکل زیر بر این بازار اثر می‌گذارد:

• نرخ بهره و ارزش دلار: افزایش نرخ بهره معمولاً باعث تقویت دلار می‌شود، زیرا سرمایه‌گذاران برای بهره‌مندی از نرخ‌های بالاتر، سرمایه خود را به دلار تبدیل می‌کنند. برعکس، کاهش نرخ بهره می‌تواند باعث تضعیف دلار شود.
• انتظارات بازار: حتی اشاره به تغییرات احتمالی در سیاست پولی می‌تواند باعث نوسانات شدید در بازار فارکس شود.
• تفاوت نرخ بهره: تفاوت بین نرخ بهره فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی می‌تواند بر جفت ارزهای مختلف تأثیر بگذارد.

به همه معامله‌گران بازار فارکس توصیه می‌شود دائما تصمیمات فدرال رزرو را از طریق اخبار اقتصادی فارکس، بررسی و تحلیل کنند. به این منظور می‌توانید اخبار روز فارکس را از تقویم اقتصادی فارکس در دلتا کالج، به زبان فارسی و به صورت لحظه‌ای دنبال کنید.

تاثیر بر بازار کریپتو

اگرچه ارزهای دیجیتال به طور مستقیم تحت کنترل بانک فدرال رزرو آمریکا نیستند، اما تصمیمات این نهاد می‌تواند به شکل زیر بر بازار رمز ارزها تأثیر بگذارد:

• جریان سرمایه: در دوره‌های نرخ بهره پایین، سرمایه‌گذاران ممکن است به دنبال بازده بالاتر در بازارهای پرریسک‌تر مانند کریپتو باشند.
• ارزش دلار: از آنجا که بسیاری از ارزهای دیجیتال در برابر دلار قیمت‌گذاری می‌شوند، تغییرات در ارزش دلار می‌تواند بر قیمت کریپتو تأثیر بگذارد.
• سیاست‌های تنظیمی: اظهارنظرهای فدرال رزرو درباره ارزهای دیجیتال می‌تواند بر احساسات بازار و چشم‌انداز تنظیمی تأثیر بگذارد.

تاثیر بر بازار بورس

بازار سهام به شدت تحت تأثیر سیاست‌های فدرال رزرو قرار دارد. از جمله تاثیرات فدرال رزرو بر بورس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نرخ بهره و ارزش‌گذاری سهام: نرخ‌های بهره پایین معمولاً برای بازار سهام مطلوب است، زیرا هزینه استقراض را کاهش می‌دهد و سرمایه‌گذاری را تشویق می‌کند.
• چشم‌انداز اقتصادی: ارزیابی فدرال رزرو از وضعیت اقتصاد می‌تواند بر اعتماد سرمایه‌گذاران و در نتیجه، بر قیمت سهام تأثیر بگذارد.
• بخش‌های مختلف بازار: تغییرات در سیاست پولی می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر بخش‌های مختلف بازار سهام داشته باشد. برای مثال، افزایش نرخ بهره ممکن است برای بانک‌ها مفید باشد اما برای شرکت‌های فناوری چالش‌برانگیز باشد.

جمع‌بندی

در پایان باید بگوییم که فدرال رزرو نقشی حیاتی در شکل دادن به چشم‌انداز اقتصادی و مالی ایالات‌متحده و جهان ایفا می‌کند. درک عمیق‌تر از عملکرد این نهاد قدرتمند می‌تواند به ما کمک کند تا دینامیک پیچیده اقتصاد جهانی را بهتر بفهمیم و تصمیمات آگاهانه‌تری در زمینه سرمایه‌گذاری و مدیریت مالی اتخاذ کنیم. چه به‌عنوان یک سرمایه‌گذار و چه به عنوان یک شهروند آگاه، آشنایی با نقش و تأثیر بانک فدرال رزرو آمریکا در دنیای مالی امروز، امری ضروری است.

سوالات متداول