اصطلاحات تخصصی بازارهای مالی، نقشی کلیدی در درک صحیح این حوزه ایفا می‌کنند. یکی از این اصطلاحات که همواره سایه‌ای سنگین بر معاملات و قراردادهای مالی افکنده، «نکول» است. نکول، به زبان ساده، به معنای ناتوانی یا امتناع از ایفای تعهدات مالی است. تصورش کنید در یک بازی دومینو، مهره‌ای از حرکت باز می‌ایستد و کل زنجیره را مختل می‌کند؛ نکول نیز در دنیای مالی، می‌تواند چنین اثری مخرب و گسترده‌ای داشته باشد. در این مقاله جامع، قصد داریم تا به اعماق مفهوم نکول در بازارهای مالی، به‌ویژه برای متخصصین و علاقه‌مندان به حوزه‌هایی مانند رمزارز، فارکس و بورس، سفر کنیم. با ما همراه باشید تا زوایای پنهان این مفهوم کلیدی را آشکار کرده و دریابیم که منظور از نکول دقیقاً چیست و چه ابعادی را در بر می‌گیرد.
نکول چیست؟
در قلب تپنده بازارهای مالی، قراردادها و توافقات شریان‌های حیاتی هستند که گردش سرمایه و اعتبار را ممکن می‌سازند. اما گاهی اوقات، این شریان‌ها دچار گرفتگی می‌شوند و جریان روان مالی متوقف می‌گردد. نکول، دقیقاً همین گرفتگی را تداعی می‌کند؛ به معنای ساده، عدم توانایی یا تمایل یک طرف قرارداد به انجام تعهدات مالی خود در زمان مقرر. این تعهدات می‌توانند شامل پرداخت اصل و فرع وام، تحویل دارایی مورد توافق در قراردادهای آتی، یا هرگونه پرداخت مالی دیگری باشند که بر اساس یک توافق الزام‌آور ایجاد شده‌اند.
نکول صرفاً یک اتفاق ساده در یک معامله منفرد نیست، بلکه می‌تواند زنجیره‌ای از پیامدهای جدی را به دنبال داشته باشد و کل سیستم مالی را تحت تاثیر قرار دهد. در دنیای پیچیده و به‌هم‌پیوسته امروز، نکول یک نهاد یا شرکت بزرگ می‌تواند به سرعت به بحران‌های مالی گسترده تبدیل شود و اعتماد سرمایه‌گذاران را متزلزل کند. به همین دلیل، درک عمیق مفهوم نکول و عوامل موثر بر آن، برای فعالان بازارهای مالی، سرمایه‌گذاران و حتی عموم مردم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. شناخت منظور از نکول، گامی اساسی در مدیریت ریسک و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه مالی به شمار می‌رود.
شرایط نکول اسناد تجاری
اسناد تجاری، ابزارهای مهمی در تسهیل مبادلات اقتصادی و اعتباری هستند که از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این اسناد که شامل چک، سفته و برات می‌شوند، تعهدات پرداخت را به‌صورت مکتوب و قانونی ثبت می‌کنند. با این حال، حتی این ابزارهای رسمی نیز مصون از خطر نکول نیستند. شرایط نکول اسناد تجاری، مبحثی حیاتی برای فعالان اقتصادی و حقوقی است، زیرا آگاهی از این شرایط، به درک حقوق و مسئولیت‌های طرفین و همچنین به کارگیری سازوکارهای قانونی برای وصول مطالبات کمک می‌کند.
به‌طور کلی، شرایط نکول اسناد تجاری را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
- عدم پرداخت در سررسید: مهم‌ترین و بارزترین شرط نکول، نپرداختن وجه سند در تاریخ تعیین‌شده است. به محض فرارسیدن سررسید و عدم واریز وجه توسط متعهد، سند به‌طور رسمی نکول شده تلقی می‌گردد.
- اعتراض (واخواست): برای اثبات نکول و حفظ حقوق دارنده سند، انجام واخواست ضروری است. واخواست، یک اقدام قانونی رسمی است که توسط دارنده سند از طریق مراجع قانونی (مانند دفاتر اسناد رسمی) صورت می‌گیرد و به طور رسمی عدم پرداخت وجه سند را ثبت و اعلام می‌کند. بدون انجام واخواست در مهلت قانونی، دارنده سند ممکن است در پیگیری حقوقی با مشکل مواجه شود و برخی از حقوق خود را از دست بدهد.
بنابراین، شرایط نکول اسناد تجاری صرفاً به نپرداختن وجه سند محدود نمی‌شود، بلکه انجام واخواست در زمان مقرر نیز جزء لاینفک آن به شمار می‌رود. درک این نکته برای تمامی کسانی که با اسناد تجاری سروکار دارند، امری ضروری است.
نحوه نکول اسناد تجاری
حال که با مفهوم و شرایط نکول اسناد تجاری آشنا شدیم، لازم است به بررسی دقیق‌تر نحوه نکول اسناد تجاری بپردازیم. این فرآیند، که شامل گام‌های مشخص و زمان‌بندی‌های قانونی است، برای حفظ حقوق دارنده سند و امکان پیگیری قانونی مطالبات، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
نحوه نکول اسناد تجاری به‌طور خلاصه شامل مراحل زیر است:
- مراجعه به بانک یا محال‌علیه (در مورد چک): در صورت عدم پرداخت چک در سررسید، دارنده چک باید در اولین فرصت به بانک محال‌علیه (بانکی که چک در آن صادر شده) مراجعه کند. بانک پس از بررسی موجودی حساب صادرکننده، در صورت کافی نبودن موجودی، گواهی عدم پرداخت (برگشت چک) را صادر می‌کند.
- دریافت گواهی عدم پرداخت (برگشت چک): گواهی عدم پرداخت، سندی رسمی است که توسط بانک صادر می‌شود و عدم امکان وصول وجه چک را به دلیل کافی نبودن موجودی یا دلایل دیگر (مانند مسدودی حساب) تأیید می‌کند. این گواهی، اولین گام رسمی در فرآیند نکول چک به شمار می‌رود.
- واخواست برات و سفته: در مورد برات و سفته، فرآیند کمی متفاوت است. پس از فرارسیدن سررسید و عدم پرداخت وجه، دارنده برات یا سفته باید ظرف مهلت‌های قانونی مشخص (که در قوانین تجارت تعیین شده‌اند)، به دفاتر اسناد رسمی مراجعه و نسبت به واخواست اقدام کند. دفتر اسناد رسمی، با ارسال اظهارنامه رسمی به متعهد، مراتب نکول را به وی اطلاع می‌دهد و به‌طور رسمی واخواست را ثبت می‌کند.
- مهلت واخواست: رعایت مهلت واخواست در مورد برات و سفته بسیار مهم است. در صورت عدم واخواست در مهلت قانونی، دارنده سند ممکن است برخی از حقوق خود، از جمله حق مراجعه به ظهرنویسان (ضامن‌ها)، را از دست بدهد. مهلت واخواست برات و سفته معمولاً بر اساس قوانین تجارت هر کشور تعیین می‌شود و اطلاع دقیق از این مهلت‌ها برای دارندگان این اسناد ضروری است.
با طی کردن این مراحل، فرآیند نحوه نکول اسناد تجاری به صورت قانونی و رسمی تکمیل می‌شود و دارنده سند می‌تواند با استناد به گواهی عدم پرداخت یا واخواست‌نامه، نسبت به پیگیری حقوقی و وصول مطالبات خود اقدام کند.
آثار نکول اسناد تجاری
نکول اسناد تجاری، فراتر از یک رویداد مالی ساده، پیامدهای گسترده‌ای را در پی دارد که می‌تواند طرفین معامله، نظام بانکی و حتی کل اقتصاد را تحت تاثیر قرار دهد. درک آثار نکول اسناد تجاری برای پیشگیری از وقوع آن و مدیریت صحیح ریسک‌های مرتبط، امری حیاتی است.
آثار نکول اسناد تجاری را می‌توان از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار داد:
- آثار حقوقی:
مسئولیت حقوقی متعهد: نکول اسناد تجاری، مسئولیت حقوقی متعهد (صادرکننده یا قبول‌کننده) را به دنبال دارد. دارنده سند می‌تواند با استناد به سند نکول‌شده، علیه متعهد در مراجع قضایی اقامه دعوی کند و خواستار وصول وجه سند، خسارات تاخیر تادیه و هزینه‌های دادرسی شود.
مسئولیت تضامنی ظهرنویسان: در اسناد تجاری مانند برات و سفته، ظهرنویسان (ضامن‌ها) نیز مسئولیت تضامنی در پرداخت وجه سند دارند. به این معنا که دارنده سند می‌تواند برای وصول تمام یا بخشی از طلب خود، به هر یک از ظهرنویسان یا تمامی آن‌ها به صورت همزمان مراجعه کند. این مسئولیت تضامنی، اهرم فشاری قوی برای وصول مطالبات در اختیار دارنده سند قرار می‌دهد.
ورشکستگی: در موارد شدیدتر، نکول مکرر اسناد تجاری توسط یک شخص حقوقی (مانند شرکت)، می‌تواند منجر به اعلام ورشکستگی وی شود. ورشکستگی، فرآیندی قانونی است که به منظور تسویه دیون یک شخص یا شرکت ناتوان از پرداخت، تحت نظارت دادگاه انجام می‌گیرد.
- آثار اعتباری و مالی:
کاهش اعتبار: نکول اسناد تجاری، به‌شدت اعتبار متعهد را در نظام بانکی و تجاری خدشه‌دار می‌کند. افراد و شرکت‌هایی که سابقه نکول دارند، در دریافت تسهیلات بانکی، اعتبارات تجاری و انعقاد قراردادهای آتی با مشکلات جدی مواجه می‌شوند. این کاهش اعتبار، می‌تواند فعالیت‌های اقتصادی آن‌ها را به‌شدت محدود کند.
هزینه‌های مالی: علاوه بر اصل مبلغ سند، متعهد نکول‌کننده ملزم به پرداخت خسارات تاخیر تادیه (بهره دیرکرد) و هزینه‌های قانونی مربوط به پیگیری وصول مطالبات نیز خواهد بود. این هزینه‌ها، بار مالی نکول را برای متعهد سنگین‌تر می‌کند.
تاثیر بر جریان نقدینگی: نکول اسناد تجاری، جریان نقدینگی دارنده سند را مختل می‌کند. عدم وصول به موقع مطالبات، می‌تواند برنامه‌ریزی‌های مالی و فعالیت‌های تجاری دارنده سند را با مشکل مواجه کند و حتی به نکول تعهدات خود توسط وی منجر شود.
- آثار اقتصادی کلان:
افزایش ریسک سیستماتیک: نکول گسترده اسناد تجاری در سطح یک اقتصاد، می‌تواند ریسک سیستماتیک را افزایش دهد. به این معنا که نکول یک نهاد مالی یا تجاری بزرگ، می‌تواند به سایر بخش‌های اقتصادی سرایت کرده و بحران‌های مالی گسترده‌ای را رقم بزند.
کاهش اعتماد عمومی: افزایش نکول اسناد تجاری، اعتماد عمومی به نظام بانکی و بازارهای مالی را کاهش می‌دهد. این کاهش اعتماد، می‌تواند سرمایه‌گذاری‌ها را تحت تاثیر قرار داده و رشد اقتصادی را کند نماید.
با توجه به آثار نکول اسناد تجاری که برشمردیم، اهمیت پیشگیری از نکول و مدیریت صحیح ریسک‌های اعتباری بیش از پیش آشکار می‌شود. استفاده از سازوکارهای اعتبارسنجی، مدیریت ریسک در معاملات و آگاهی از قوانین و مقررات مربوط به اسناد تجاری، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به کاهش وقوع نکول و پیامدهای منفی آن کمک کند.
نکول برات
برات، یکی از مهم‌ترین اسناد تجاری است که در مبادلات بازرگانی و بین‌المللی کاربرد فراوانی دارد. نکول برات، به معنای عدم پرداخت وجه برات در سررسید توسط برات‌گیر (قبول‌کننده برات) است. درک مفهوم و آثار نکول برات، به‌ویژه برای فعالان حوزه تجارت بین‌الملل، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
برات، سندی است که به موجب آن، شخصي (برات‌کش یا صادرکننده) به شخص ديگري (برات‌گير) دستور مي‌دهد که مبلغ معيني را در سررسيد مشخص به شخص ثالثي (ذینفع) يا به حواله‌کرد او پرداخت نمايد. برات معمولاً در معاملات نسیه و برای ایجاد تعهد پرداخت در آینده مورد استفاده قرار می‌گیرد. برات‌گیر با قبولی برات، متعهد به پرداخت وجه آن در سررسید می‌شود.
نکول برات زمانی اتفاق می‌افتد که برات‌گیر پس از قبولی برات، در سررسید مقرر از پرداخت وجه آن امتناع کند. دلایل نکول برات می‌تواند مشابه نکول سایر اسناد تجاری باشد، از جمله ناتوانی مالی، اختلاف در معامله، یا امتناع عمدی از پرداخت.
انواع ریسک نکول
ریسک نکول، پدیده‌ای چندوجهی است که در اشکال گوناگونی در بازارهای مالی و اعتباری ظاهر می‌شود. شناخت انواع ریسک نکول، به فعالان بازارهای مالی و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا درک جامع‌تری از این پدیده داشته باشند و استراتژی‌های مناسبی برای مدیریت و کاهش آن اتخاذ کنند. ریسک نکول را می‌توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته‌بندی کرد، اما به طور کلی، می‌توان به دو دسته اصلی زیر اشاره نمود:
- ریسک نکول اعتباری (Credit Default Risk): این نوع ریسک، رایج‌ترین و شناخته‌شده‌ترین نوع ریسک نکول است و به احتمال عدم ایفای تعهدات مالی توسط یک طرف قرارداد به دلیل مشکلات مالی یا ورشکستگی اشاره دارد. ریسک نکول اعتباری در انواع مختلفی از معاملات و قراردادهای مالی وجود دارد، از جمله:
- وام‌ها و تسهیلات: بانک‌ها و موسسات مالی همواره با ریسک نکول اعتباری در وام‌ها و تسهیلاتی که به افراد و شرکت‌ها می‌دهند، مواجه هستند. عدم بازپرداخت وام توسط وام‌گیرنده، منجر به تحقق ریسک نکول اعتباری می‌شود.
- اوراق قرضه: سرمایه‌گذاران در اوراق قرضه نیز با ریسک نکول اعتباری مواجه‌اند. شرکت یا دولتی که اوراق قرضه را منتشر کرده است، ممکن است در پرداخت اصل و بهره اوراق در سررسید ناتوان شود و نکول رخ دهد.
- قراردادهای آتی و آپشن: در قراردادهای آتی و آپشن، طرفین معامله با ریسک نکول اعتباری طرف مقابل مواجه هستند. به عنوان مثال، در قراردادهای آتی، اگر یکی از طرفین نتواند به تعهدات خود در تحویل دارایی یا پرداخت وجه قرارداد عمل کند، نکول رخ می‌دهد.
- ریسک نکول نقدینگی (Liquidity Default Risk): این نوع ریسک، به ناتوانی یک طرف قرارداد در ایفای تعهدات مالی خود به دلیل کمبود نقدینگی، علی‌رغم داشتن دارایی‌های کافی، اشاره دارد. ریسک نکول نقدینگی معمولاً در شرایط بحران‌های مالی یا نوسانات شدید بازار افزایش می‌یابد. به عنوان مثال:
- هجوم بانکی (Bank Run): در شرایط هجوم بانکی، زمانی که تعداد زیادی از سپرده‌گذاران به طور همزمان برای برداشت سپرده‌های خود به بانک مراجعه می‌کنند، بانک ممکن است با کمبود نقدینگی مواجه شود و نتواند به تعهدات خود در قبال سپرده‌گذاران عمل کند و دچار نکول نقدینگی شود.
- بحران‌های بازار: در بحران‌های بازار، نقدشوندگی دارایی‌ها به‌شدت کاهش می‌یابد و فروش دارایی‌ها برای تامین نقدینگی دشوار می‌شود. در این شرایط، حتی نهادهای مالی معتبر نیز ممکن است با ریسک نکول نقدینگی مواجه شوند.
علاوه بر دسته‌بندی فوق، ریسک نکول را می‌توان بر اساس عوامل ایجاد کننده آن نیز دسته‌بندی کرد، از جمله:
- ریسک نکول تجاری: ناشی از مشکلات تجاری و اقتصادی شرکت‌ها، مانند کاهش فروش، افزایش هزینه‌ها و رقابت شدید.
- ریسک نکول مالی: ناشی از ساختار مالی نامناسب شرکت‌ها، مانند بدهی زیاد، کمبود سرمایه و مدیریت ضعیف مالی.
- ریسک نکول اقتصادی: ناشی از شرایط نامساعد اقتصادی کلان، مانند رکود اقتصادی، تورم بالا و نوسانات نرخ ارز.
- ریسک نکول سیاسی: ناشی از رویدادهای سیاسی و قانونی، مانند تغییر قوانین، بی‌ثباتی سیاسی و جنگ.
درک انواع ریسک نکول و عوامل موثر بر آن‌ها، گامی اساسی در مدیریت ریسک و اتخاذ تصمیمات آگاهانه در بازارهای مالی است. فعالان بازار باید با توجه به نوع فعالیت و سرمایه‌گذاری خود، ریسک‌های نکول مرتبط را شناسایی کرده و استراتژی‌های مناسبی برای کاهش و کنترل آن‌ها به کار گیرند.
روش‌های پیشگیری از نکول
پیشگیری همواره بهتر از درمان است، به‌ویژه در مورد پدیده‌ای مخرب مانند نکول. روش‌های پیشگیری از نکول، مجموعه‌ای از اقدامات و استراتژی‌ها هستند که به منظور کاهش احتمال وقوع نکول و پیامدهای منفی آن، توسط فعالان بازارهای مالی، شرکت‌ها و دولت‌ها به کار گرفته می‌شوند. این روش‌ها را می‌توان به سه دسته کلی تقسیم کرد:
- اعتبارسنجی دقیق (Due Diligence): اولین و مهم‌ترین گام در پیشگیری از نکول، اعتبارسنجی دقیق طرف مقابل قبل از انجام هرگونه معامله یا اعطای اعتبار است. اعتبارسنجی شامل جمع‌آوری اطلاعات جامع در مورد وضعیت مالی، سابقه اعتباری و توانایی ایفای تعهدات طرف مقابل است. روش‌های اعتبارسنجی متنوعی وجود دارد.
- تضمین و وثیقه‌گیری (Collateralization): در مواردی که ریسک نکول بالا ارزیابی می‌شود، می‌توان از ابزارهای تضمین و وثیقه‌گیری برای کاهش ریسک استفاده کرد. تضمین به معنای دریافت تعهد از شخص ثالث برای پرداخت بدهی در صورت نکول متعهد اصلی است. وثیقه‌گیری به معنای دریافت دارایی ارزشمند از متعهد به عنوان وثیقه برای تضمین بازپرداخت بدهی است. انواع مختلفی از تضمین و وثیقه وجود دارد، از جمله:
- مدیریت ریسک فعال (Active Risk Management): پیشگیری از نکول، فرآیندی مستمر است و نیازمند مدیریت ریسک فعال در طول دوره قرارداد یا معامله است.
تاثیر نکول بر بازارهای مالی
نکول، رویدادی نامطلوب در بازارهای مالی است که می‌تواند تاثیرات گسترده و عمیقی بر ابعاد مختلف این بازارها داشته باشد. تاثیر نکول بر بازارهای مالی، موضوعی حائز اهمیت برای سیاست‌گذاران، فعالان بازار و سرمایه‌گذاران است، زیرا درک این تاثیرات، به اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌تر و مدیریت ریسک‌های موثرتر کمک می‌کند.
تاثیر نکول بر بازارهای مالی را می‌توان از جنبه‌های زیر بررسی نمود:
- افزایش ریسک سیستماتیک: همانطور که پیش‌تر اشاره شد، نکول گسترده و زنجیره‌ای در بازارهای مالی می‌تواند ریسک سیستماتیک را افزایش دهد. به این معنا که نکول یک یا چند نهاد مالی بزرگ، می‌تواند به سایر بخش‌های بازار سرایت کرده و بحران‌های مالی گسترده‌ای را رقم بزند. بحران مالی سال 2008، نمونه بارزی از تاثیر مخرب نکول اوراق بهادار مرتبط با مسکن بر کل سیستم مالی جهانی بود.
- کاهش نقدشوندگی بازار: نکول‌های پی‌درپی می‌تواند منجر به کاهش نقدشوندگی در بازارهای مالی شود. زمانی که اعتماد به طرف‌های مقابل کاهش می‌یابد و ریسک نکول افزایش می‌یابد، معامله‌گران تمایل کمتری به خرید و فروش دارایی‌ها نشان می‌دهند و حجم معاملات کاهش می‌یابد. کاهش نقدشوندگی، می‌تواند نوسانات بازار را تشدید کرده و فرآیند کشف قیمت را مختل کند.
- افزایش هزینه تامین مالی: نکول، هزینه تامین مالی را برای وام‌گیرندگان افزایش می‌دهد. زمانی که ریسک نکول افزایش می‌یابد، اعتباردهندگان برای جبران ریسک بیشتر، نرخ بهره را افزایش می‌دهند. افزایش هزینه تامین مالی، می‌تواند سرمایه‌گذاری‌ها را کاهش داده و رشد اقتصادی را کند نماید.
- کاهش ارزش دارایی‌ها: نکول، به طور مستقیم و غیرمستقیم، می‌تواند منجر به کاهش ارزش دارایی‌ها در بازارهای مالی شود. نکول اوراق بهادار، به طور مستقیم ارزش این اوراق را کاهش می‌دهد. همچنین، افزایش ریسک نکول و کاهش نقدشوندگی، می‌تواند به طور غیرمستقیم باعث کاهش ارزش سایر دارایی‌ها نیز بشود.
- تضعیف اعتماد سرمایه‌گذاران: نکول‌های گسترده، اعتماد سرمایه‌گذاران به بازارهای مالی را تضعیف می‌کند. کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران، می‌تواند منجر به خروج سرمایه از بازار، کاهش سرمایه‌گذاری‌ها و رکود اقتصادی شود.
- تاثیر بر نهادهای مالی: نکول، تاثیر مستقیمی بر عملکرد و سودآوری نهادهای مالی دارد. بانک‌ها، موسسات اعتباری، شرکت‌های بیمه و صندوق‌های سرمایه‌گذاری، همگی در معرض ریسک نکول قرار دارند و نکول‌های پی‌درپی می‌تواند به زیان‌های مالی سنگین و حتی ورشکستگی آن‌ها منجر شود.
برای کاهش تاثیر نکول بر بازارهای مالی، دولت‌ها و نهادهای نظارتی نقش مهمی بر عهده دارند. تقویت نظارت بر نهادهای مالی، تدوین قوانین و مقررات احتیاطی، مدیریت ریسک سیستماتیک و ارائه حمایت‌های مالی در شرایط بحرانی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند به کاهش تاثیرات منفی نکول بر بازارهای مالی کمک کند.
جمع بندی
در این مقاله، به بررسی جامع مفهوم نکول در بازارهای مالی پرداختیم. از تعریف دقیق نکول و شرایط و نحوه وقوع آن در اسناد تجاری گرفته تا انواع ریسک نکول، آثار نکول بر بازارهای مالی و روش‌های پیشگیری از نکول، تلاش کردیم تا زوایای مختلف این پدیده مهم را برای متخصصین و علاقه‌مندان به بازارهای مالی روشن سازیم.
در دنیای بازارهای مالی، درک عمیق مفهوم نکول و اتخاذ استراتژی‌های مناسب برای مدیریت ریسک‌های مرتبط، امری حیاتی برای موفقیت و پایداری فعالان این بازارها به شمار می‌رود. امیدواریم این مقاله، گامی موثر در راستای افزایش آگاهی و دانش شما در زمینه نکول بوده باشد.
سوالات متداول
تفاوت نکول و تاخیر در پرداخت چیست؟
تاخیر در پرداخت به معنای پرداخت بدهی پس از سررسید مقرر است، در حالی که نکول به معنای ناتوانی یا امتناع از پرداخت بدهی است.
آیا نکول همیشه به معنای ورشکستگی است؟
خیر، نکول لزوماً به معنای ورشکستگی نیست. نکول یک رویداد مالی است که می‌تواند در شرایط مختلف رخ دهد. ورشکستگی یک فرآیند قانونی است که در صورت ناتوانی کلی یک شخص یا شرکت در پرداخت دیون خود، تحت نظارت دادگاه انجام می‌گیرد.
چگونه می‌توان ریسک نکول را در سرمایه‌گذاری‌ها کاهش داد؟
تنوع‌بخشی به پرتفوی سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری در دارایی‌های با ریسک پایین‌تر، تحقیق و بررسی دقیق قبل از سرمایه‌گذاری و استفاده از ابزارهای پوشش ریسک، از جمله روش‌های کاهش ریسک نکول در سرمایه‌گذاری‌ها هستند.
در صورت نکول اسناد تجاری چه باید کرد؟
در صورت نکول چک، باید گواهی عدم پرداخت از بانک دریافت کرد. در مورد برات و سفته، باید واخواست رسمی از طریق دفاتر اسناد رسمی انجام داد. سپس، با استناد به مدارک نکول، می‌توان از طریق مراجع قضایی نسبت به وصول مطالبات اقدام کرد.
آیا رتبه‌بندی اعتباری می‌تواند به پیش‌بینی نکول کمک کند؟
بله، رتبه‌بندی اعتباری ابزار مفیدی برای ارزیابی ریسک نکول است. موسسات رتبه‌بندی اعتباری، با تحلیل وضعیت مالی و اقتصادی شرکت‌ها و دولت‌ها، رتبه‌های اعتباری را به آن‌ها اختصاص می‌دهند که نشان‌دهنده احتمال نکول آن‌ها در آینده است.
