گروه هفت چیست؟ گروه هفت (The Group of Seven) یک سازمان بین دولتی است که سران این گروه متشکل شده است از هفت کشور اروپایی و آسیایی. سران گروه هفت کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به اضافه اتحادیه اروپا (عضو ناظر) هستند.
در این مقاله قصد داریم بیشتر درباره تاریخچه و هدف از تشکیل گروه G7 صحبت کنیم و به این سوالات نیز در ادامه پاسخ دهیم: گروه هفت چه کشورهایی هستند؟ چالش‌های گروه هفت چه بود؟ قدرت تاثیرگذاری گروه هفت چگونه بود؟
گروه هفت (G7) چیست و چه وظایفی دارد؟
گروه جی ۷، شامل هفت کشور صنعتی حول ارزش‌های مشترک کثرت‌گرایی، لیبرال دموکراسی و دولت نیابتی سازمان‌دهی شده است. از سال 2020، اعضای G7، اقتصادهای پیشرفته بزرگ صندوق بین‌المللی پول هستند و بیش از نیمی از دارایی خالص جهانی (بیش از 200 تریلیون دلار)، 30 تا 43 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی و 10 درصد از جمعیت جهان (770 میلیون نفر) را تشکیل می‌دهند.
اعضای گروه 7 روابط نزدیک دوجانبه سیاسی ،اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی در امور جهانی دارند. تا سال 1976 این گروه شش عضو داشت. در سال 1976 با پیوستن کانادا به جمع کشورهای عضو این گروه، به گروه هفت تبدیل گردید.
گروه G7 چرا تشکیل شد و چگونه کار می‌کند؟
ایالات متحده، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و آلمان غربی گروه شش را در سال 1975 تشکیل دادند. آن‌ها می‌خواستند محلی را برای قدرت‌های غیرکمونیستی فراهم کنند تا به نگرانی‌های اقتصادی مبرم که شامل تورم و رکود ناشی از تحریم سازمان صادرکننده نفت بود، رسیدگی کنند. سال بعد کانادا به آن پیوست و سیاست جنگ سرد همواره در دستور کار این گروه قرار گرفت.
اتحادیه اروپا (EU) از سال 1981 به‌عنوان یک عضو ناظر به‌طور کامل در G7 شرکت کرده است. هیچ معیار رسمی برای عضویت وجود ندارد؛ اما همه اعضای این گروهريال دموکراسی‌های ثروتمند را در اختیار دارند.
مجموع تولید ناخالص داخلی (GDP) کشورهای عضو G7 (بدون احتساب اتحادیه اروپا)، حدود 44 درصد از اقتصاد جهانی را به‌صورت اسمی تشکیل می‌دهد که در مقایسه با نرخ 70 درصدی سه دهه قبل کاهش یافته است.
برخلاف سازمان ملل یا سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، گروه هفت یک نهاد رسمی با منشور و دبیرخانه نیست. ریاستی که سالانه بین کشورهای گروه G7 به‌صورت چرخشی انجام می‌شود، مسئول تعیین دستور کار اجلاس هر سال و انجام تدارکات برای آن است. در سال 2023، ژاپن به‌عنوان رئیس این اجلاس به وظایف مربوطه رسیدگی می‌کرد.
اجلاس سران گروه هفت
اجلاس سالانه سران گروه 7 با حضور رؤسای دولت‌های عضو برگزار می‌شود. کشوری که ریاست سالانه G7 را بر عهده دارد، مسئول برنامه‌ریزی برای سازمان‌دهی و میزبانی اجلاس سران است.
به‌طورکلی هر کشوری، هر هفت سال یک بار میزبان این اجلاس سالانه است. علاوه‌بر اجلاس سالانه سران که در ماه ژوئن میلادی برگزار می‌گردد، برخی از جلسات دیگر ممکن است در طول سال برگزار شوند؛ به‌عنوان مثال در سال 2021 جلساتی با موضوعاتی متفاوت در تاریخ‌های گوناگون برگزار شدند.
هدف از تشکیل گروه هفت چیست؟
گروه G7 در سال 1957 میلادی با اهداف مشخص تشکیل شد. این اهداف شامل موارد زیر بود:
- همکاری اقتصادی: هدف اصلی از تشکیل گروه هفت کشور صنعتی؛ ایجاد یک مجمع برای بحث و گفتگو درمورد مسائل اقتصادی و یافتن راه حل برای چالش‌های اقتصادی جهانی بود.
- هماهنگی سیاست‌های اقتصادی: کشورهای گروه G7 متعهد به هماهنگی سیاست‌های اقتصادی خود با یکدیگر هستند تا از ثبات و رشد اقتصادی جهانی اطمینان حاصل کنند.
- مقابله با بحران‌های اقتصادی: اعضای گروه G7 در مواقع بروز بحران‌های اقتصادی به‌عنوان یک مکانیسم برای همکاری بین‌المللی و یافتن راه حل برای این بحران‌ها عمل می‌کند.
- بحث و گفتگو درمورد مسائل سیاسی: علاوه‌بر مسائل اقتصادی، گروه هفت درمورد مسائل سیاسی مهم جهانی نیز بحث و گفتگو می‌کند.
- ترویج دموکراسی و حقوق بشر: اعضای گروه هفت خود را متعهد به ترویج دموکراسی و حقوق بشر در جهان می‌دانند.
کشورهای گروه G7 اهداف دیگری را نیز در دستور کار خود قرار داد که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم:
- کمک به توسعه: گروه هفت به کشورهای در حال توسعه کمک مالی و فنی ارائه می‌دهد.
- مبارزه با تغییرات آب و هوایی: گروه 7 متعهد به مبارزه با تغییرات آب و هوایی و حفظ محیط زیست است.
- مقابله با تروریسم: گروه G7 در زمینه مبارزه با تروریسم با یکدیگر همکاری می‌کنند.
چالش‌های گروه G7 چیست؟
گروه هفت با چالش‌های متعددی روبرو است که می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی تقسیم کرد:
| چالش‌های داخلی گروه هفت | چالش‌های خارجی گروه هفت |
|---|---|
| فقدان قدرت اجرایی | ظهور قدرت‌های جدید اقتصادی |
| اختلاف نظر بین اعضای گروه | بحران‌های جهانی |
| فقدان مشروعیت برخی از منتقدان | افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی |
چالش‌های داخلی:
- فقدان قدرت اجرایی: گروه 7 هیچ قدرت اجرایی برای تصمیمات خود ندارد؛ این امر باعث می‌شود که تعهدات و تصمیمات به‌طور کامل اجرا نشود.
- اختلاف نظر بین اعضای گروه: اعضای گروه G7 درمورد مسائل مختلف مانند تجارت، تغییرات آب و هوایی و سیاست خارجی اختلاف نظر دارند؛ این اختلاف نظرها می‌تواند مانع از همکاری مؤثر بین اعضای گروه شود.
- فقدان مشروعیت برخی از منتقدان: گروه هفت معتقدند که این گروه مشروعیت بین المللی ندارد و نماینده مردم جهان نیست.
چالش‌های خارجی:
- ظهور قدرت‌های جدید اقتصادی: قدرت‌های اقتصادی جدید مانند چین و هند، در حال به چالش کشیدن هژمونی گروه 7 هستند؛ این امر می‌تواند از قدرت نفوذ و تأثیرگذاری این گروه در جهان بکاهد.
- بحران‌های جهانی: بحران‌های جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، تروریسم و بحران‌های اقتصادی می‌توانند توانایی گروه G7 برای مقابله با چالش‌های جهانی را به چالش بکشند.
- افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی: افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی بین قدرت‌های بزرگ مانند ایالات متحده آمریکا و چین می‌تواند به انسجام و همکاری بین اعضای گروه هفت آسیب برساند
قدرت تاثیرگذاری گروه هفت
اعضای گروه G7 از جمله قدرتمندترین اقتصادهای جهان هستند و این کشورها متعهد به همکاری با یکدیگر در زمینه اقتصادی و سیاسی هستند.
به دلیل نفوذ سیاسی و اقتصادی این گروه بر سایر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی، می‌توان گفت که گروه 7 توانایی تأثیرگذاری سیاسی و اقتصادی در سطح جهانی را دارد. این سازمان قدرت اجرایی ندارد و تنها از طریق گفتگو و رایزنی‌های دیپلماتیک می‌تواند به پیشبرد اهداف و مقاصد خود بپردازد.
از جمله موضوعاتی که گروه هفت می‌تواند در پیشبرد و بهبود آن‌ها در سطح جهانی کمک کند، شامل موارد زیر است:
- کمک به ثبات اقتصادی جهانی: گروه هفت کشور صنعتی در طول تاریخ خود به ثبات اقتصادی جهانی کمک کرده است.
- ترویج دموکراسی و حقوق بشر: گروه G7 در ترویج دموکراسی و حقوق بشر در جهان نقش داشته است.
- مبارزه با تغییرات آب و هوایی: این گروه در زمینه مبارزه با تغییرات آب و هوایی تعهداتی را پذیرفته است.
جمعبندی
در این مطلب، به موضوعات زیر پرداخته شد:
- گروه هفت چیست؟
- گروه هفت شامل چه کشورهایی است؟
- هدف از تشکیل گروه G7 چه بود؟
و دانستید که:
گروه G7 یا گروه هفت کشور صنعتی در سال 1975 با شرکت شش کشور فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده تأسیس شد و در ابتدا با نام گروه 6 فعالیت خود را آغاز کرد. یک سال بعد، یعنی در سال 1976، با پیوستن کانادا به این سازمان، نام این گروه به G7 تغییر پیدا کرد و از آن زمان تاکنون با همین نام به کار خود ادامه داده است.
پس از تشکیل اتحادیه اروپا، این اتحادیه به عنوان عضو ناظر در تمامی جلسات گروه 7 شرکت کرده است. گروه هفت با هدف گسترش فعالیت‌های اقتصادی، هماهنگی سیاست‌های مالی و پولی، مقابله با بحران‌های اقتصادی، بحث و تبادل نظر درمورد مسائل سیاسی و ترویج دموکراسی فعالیت می‌کند.
از جمله مهم‌ترین چالش‌های پیش روی این سازمان می‌توان به فقدان قدرت اجرایی، اختلاف نظر بین اعضای گروه، ظهور قدرت‌های جدید اقتصادی، بحران‌های جهانی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی اشاره کرد.
نقش و موضع گروه جی هفت درباره جنگ ایران و اسرائیل
اجلاس رهبران گروه هفت روز یکشنبه گذشته در کانادا آغاز شد و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده نیز در این نشست حضور داشت. این گردهمایی در شرایطی برگزار شد که حمله نظامی اخیر اسرائیل به ایران سایه‌ای سنگین بر فضای نشست انداخته بود. هم‌زمان، روابط واشنگتن با متحدانش به‌دلیل اختلافات عمیق بر سر مسائلی مانند درگیری‌های غزه، جنگ در اوکراین و سیاست‌های تجاری ترامپ، به‌ویژه تعرفه‌ها میان آمریکا و کانادا، دچار تنش شده بود.
بر اساس آنچه روزنامه گاردین گزارش داده، شکاف میان کشورهای عضو این گروه فراتر از موارد یادشده است و در خصوص نحوه برخورد با بحران ایران و اسرائیل نیز اجماع نظری وجود ندارد.
این رسانه بریتانیایی اشاره کرده که کشورهای گروه هفت مواضع متفاوتی نسبت به منازعه نظامی میان تهران و تل‌آویو اتخاذ کرده‌اند. در حالی‌که ممکن است بیانیه‌ای در این خصوص صادر شود، اما اختلاف دیدگاه‌ها مانع از دستیابی به لحنی واحد در این بیانیه شده است.
همچنین گاردین نوشته است که رهبران اروپایی تلاش دارند ترامپ را وادار کنند درباره رویکرد کلی خود در برابر ایران شفاف‌سازی کند؛ به‌ویژه اینکه آیا او آماده است از نفوذش بر نخست‌وزیر اسرائیل برای توقف درگیری و برقراری آتش‌بس استفاده کند یا خیر.
این روزنامه همچنین یادآور شده که شاید گروه هفت نهایتاً بیانیه‌ای مشترک برای کاهش تنش صادر کند، اما تشتت آرا درباره سطح حمایت از اقدامات اسرائیل مشهود است؛ برای نمونه، آلمان به‌شدت از عملیات اسرائیل دفاع کرده، در حالی‌که ژاپن بیشترین نقد را مطرح کرده است. چشم‌انداز گسترش درگیری‌ها میان ایران و اسرائیل و اثرات بالقوه آن بر اقتصاد جهانی، به یکی از محورهای اصلی این نشست بدل شده است.
گزارش گاردین می‌افزاید که کشور میزبان، کانادا، به‌دلیل نگرانی از بروز تنش‌های علنی، پیشنهاد صدور بیانیه مشترک را کنار گذاشته و ترجیح داده موضوعاتی چون زنجیره تامین مواد معدنی حیاتی، هوش مصنوعی، چین و امنیت انرژی در کانون گفت‌وگوها قرار گیرد. این نشست که به مدت دو روز و نیم در منطقه کاناناسکیس در جنوب شهر تفریحی بنف برگزار می‌شود، میزبان ۱۵ تن از مقام‌های ارشد جهانی خواهد بود.
پیش‌تر نیز اعلام شده بود که پنجاه و یکمین نشست گروه هفت از امروز تا سه‌شنبه در استان آلبرتا جریان دارد. سران کشورهای آمریکا، فرانسه، آلمان، انگلیس، ایتالیا، ژاپن و کانادا در این رویداد حضور دارند.
همچنین طبق سنت همیشگی، یک مقام بلندپایه از اتحادیه اروپا و شماری از سران کشورهای غیرعضو، به دعوت نخست‌وزیر کانادا، مارک کارنی، در این گردهمایی شرکت خواهند کرد.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، نیز تأیید کرده که در نشست مذکور شرکت می‌کند و احتمال دارد پس از دیدار قبلی‌اش با ترامپ در مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس، مجدداً با او گفت‌وگو کند.
کلودیا شینبائوم، رئیس‌جمهور مکزیک، نیز در این نشست حضور خواهد داشت و اعلام کرده قصد دارد با رئیس‌جمهور آمریکا ملاقات داشته باشد.
از دیگر چهره‌هایی که برای نخستین بار در این اجلاس شرکت می‌کنند می‌توان به فردریش مرتس، صدراعظم آلمان، کر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، و شیگه‌رو ایشیبا، نخست‌وزیر ژاپن اشاره کرد.
ترامپ نیز در حالی راهی کانادا شده که پیش‌تر با اظهارات جنجالی‌اش حاکمیت این کشور را زیر سؤال برده و حتی پیشنهاد کرده بود که کانادا به ایالت پنجاه‌ویکم ایالات متحده تبدیل شود.
