شاخص نرخ اشتغال

Employment Indicator یا شاخص نرخ اشتغال چیست؟ شاخص نرخ اشتغال یک شاخص کلیدی اقتصاد کلان است که توسط سیاست‌گذاران و بانک‌های مرکزی به دقت مورد نظارت قرار دارد.

تغییرات در نرخ اشتغال برای ارزیابی تأثیر سیاست‌های مالی و پولی بر مشاغل استفاده می‌شود. در این مقاله از دلتا کالج به بررسی کامل این شاخص اقتصادی و اثرات آن بر بازارهای مالی و سیاست‌های دولت‌ها می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

شاخص نرخ اشتغال چیست؟ (Employment Indicator)

نرخ اشتغال معیاری آماری از نسبت جمعیت واجد شرایط کار است. نرخ اشتغال نشان‌دهنده توانایی یک اقتصاد در ایجاد فرصت‌های شغلی برای شهروندان است. این نرخ از تقسیم تعداد افراد شاغل بر کل جمعیت در سن کار محاسبه می‌شود.

شاخص نرخ اشتغال بینش‌های مهمی را درمورد شرایط بازار کار یک اقتصاد ارائه می‌دهد. نرخ بالاتر نشان‌دهنده ایجاد شغل قوی و در نتیجه بیکاری کمتر است.

برای افراد، شاغل بودن باعث افزایش درآمد، امنیت اقتصادی و رفاه کلی می‌شود. کسب و کارها همچنین برای برآوردن نیازهای تولید و اهداف رشد اقتصادی، به سطوح اشتغال متکی هستند؛ بنابراین حفظ اشتغال کامل برای اکثر دولت‌ها اولویت دارد.

اصطلاحات کلیدی مربوط به شاخص نرخ اشتغال

برای تجزیه و تحلیل بنیادی شاخص نرخ اشتغال و اخبار مرتبط با آن، آشنایی با اصطلاحات مرتبط که زمینه اضافی برای تفسیر داده‌های نرخ اشتغال را فراهم می‌کنند، مهم است.
✅ در دلتا کالج به آموزش تحلیل فاندامنتال فارکس پرداخته شده است؛ در صورت تمایل، روی لینک کلیک کنید و آموزش فاندامنتال فارکس را شروع کنید.

6 اصطلاح رایج در شاخص نرخ اشتغال، در جدول زیر آورده شده است:

شاغل	تعداد افرادی که شغل همراه با دستمزد دارند؛ چه به‌صورت پاره وقت و چه تمام وقت. این شامل کارگران مزد بگیر و حقوق بگیر می‌شود.
بیکار	افراد بیکار کسانی هستند که بالای ۱۸ سال سن دارند و هنوز کار یا شغلی ندارند که از نظر مالی مثمر ثمر باشد.
نیروی کار	مجموع افرادی که در یک کشور واجد شرایط شغل هستند، نیروی کار محسوب می‌شوند. این شامل افراد شاغل و بیکار می‌شود.
نرخ مشارکت نیروی کار	درصد کل جمعیت غیرنهادی و غیرنظامی ۱۸ ساله و بالاتر در نیروی کار است. به عبارت دیگر نسبت کل جمعیتی را که یا شاغل هستند، یا بیکار (به دنبال کار) نشان می‌دهد. این موضوع به ایجاد زمینه برای تغییرات در نرخ اشتغال، با نشان دادن اینکه افراد بیشتری یا کمتری وارد نیروی کار بالقوه می‌‎شوند، کمک می‌کند.
صاحبان شغل متعدد	افرادی که بیش از یک شغل دارند، خواه همزمان باشد یا نباشد. آن‌ها فقط یک بار در محاسبه تعداد شاغل و نیروی کار محاسبه می‌شوند؛ اما ردیابی مشاغل متعدد بینش‌هایی را درمورد کم‌کاری یا پویایی مکمل درآمد ارائه می‌دهد. مثال‌ها می‌تواند شامل افرادی باشد که دو شغل نیمه وقت در مجموع ساعت‌های تمام وقت دارند یا افراد حرفه‌ای که در یک شغل ثانویه کار می‌کنند.
تمام وقت و نیمه وقت	تمام وقت به‌طورکلی 30 ساعت یا بیشتر در هفته، در همه مشاغل در نظر گرفته م‌یشود و هر چیزی کمتر از آن، پاره وقت تلقی می‌شود. نسبت کارگران تمام وقت و پاره وقت بر تحلیل کیفیت شغل و رفاه اقتصادی تأثیر می‌گذارد.

انواع شاخص نرخ اشتغال چیست؟

انواعی از نرخ‌های اشتغال مانند نرخ کل اشتغال مردان و زنان وجود دارد که نسبت‌ها را برای دسته‌های جنسیتی تخمین می‌زند.
از دیگر انواع مهم شاخص نرخ اشتغال، نرخ‌های فصلی تعدیل شده و نرخ‌های تعدیل نشده هستند که اولی نوسانات استخدام فصلی را حذف می‌کند تا تصویر واضح‌تری از روندهای اساسی به دست آورد. همچنین می‌توان نرخ اشتغال را برای گروه‌های سنی، سطوح تحصیلی، صنایع و مناطق تعیین کرد تا الگوهای اشتغال در جمعیت‌های مختلف ارزیابی شود.

نرخ اشتغال چگونه محاسبه می شود؟

نرخ اشتغال با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

100 × (کل نیروی کار ÷ تعداد افراد شاغل) = نرخ اشتغال

اولین قدم برای محاسبه شاخص نرخ اشتغال، تعیین مجموع نیروی کار بالقوه است که کل نیروی کار در محاسبه را شامل می‌شود. این داده‌ها از منابع رسمی دولتی مانند آژانس‌های آمار ملی دریافت می‌شوند که به‌طور منظم بررسی‌های جمعیتی نمونه‌های بزرگ را انجام می‌دهند.

منابع آمار، نیروی کار را بر اساس منطقه جغرافیایی، صنعت، گروه سنی و سایر اطلاعات جمعیتی از آخرین سرشماری‌ها یا داده‌های نظرسنجی، ارائه می‌دهند.

پس از جمع‌آوری تعداد کل نیروی کار، آمار مورد نیاز بعدی تعداد افراد شاغل در آن گروه است. شاغل به افرادی اطلاق می‌شود که سن آن‌ها 16 سال به بالا باشد که در دوره مرجع، کاری را برای دستمزد، سود یا منفعت خانوادگی انجام داده‌اند.

چرا شاخص نرخ اشتغال یک شاخص اقتصادی مهم است؟

شاخص نرخ اشتغال به‌عنوان معیاری از نسبت جمعیت در سن کار که در حال حاضر به‌عنوان نیروی کار استفاده می‌شود، یک شاخص اقتصادی جامع از بازار کار است و با بسیاری از عوامل و شاخص‌های مهم اقتصادی دیگر ارتباط نزدیک دارد.

نرخ اشتغال بالا و رو به افزایش، تقاضای قوی برای نیروی کار را نشان می‌دهد؛ زیرا کسب و کارها رشد می‌کنند و کارکنان بیشتری را برای رفع نیازهای مشتری استخدام می‌کنند. این موضوع نشان می‌دهد که اقتصاد در حال رشد است؛ زیرا مشاغل جدید با سرعت بالاتری نسبت به افزایش نیروی کار واجد شرایط، ایجاد می‌شوند.

کاهش یا رکود نرخ اشتغال یکی از شاخص‌های کلیدی اقتصادی و زنگ خطری برای تضعیف وضعیت مشاغل است. مشکلات اقتصادی پیش رو نشان می‌دهند که درآمدها به‌طور متوسط شروع به کاهش می‌کنند. اگر جمعیت در سن کار در حال افزایش باشد، درحالی‌که مشاغل جدید نتوانند سرعت خود را حفظ کنند، نشان از کندی رشد اقتصادی و ضعف در بازار کار دارد.

شاخص نرخ اشتغال به‌عنوان یکی از شاخص‌های مهم اقتصادی در فارکس نیز اثرات زیادی بر این بازار دارد. برای آشنایی بیشتر با سایر شاخص‌های اقتصادی فارکس، اینجا کلیک کنید.

سیاست‌های دولت چگونه می‌تواند بر نرخ اشتغال تأثیر بگذارد؟

دولت‌ها ابزارهای سیاستی مختلفی در اختیار دارند تا از طریق مداخلات اقتصادی بر نرخ اشتغال تأثیر مثبت یا منفی بگذارند. هدف برنامه‌های فعال بازار کار، حفظ سطح مشارکت کامل در صورت امکان است. سیاست پولی بر نرخ‌های بهره‌ای که توسط بانک‌های مرکزی، مانند فدرال رزرو، تعیین می‌شود، متمرکز است.

نرخ‌های بهره پایین‌تر، سرمایه‌گذاری و استخدام در کسب و کار را با کاهش هزینه‌های سرمایه تحریک می‌کنند. این امر باعث ایجاد شغل می‌شود و به‌طور بالقوه نرخ اشتغال را در دراز مدت افزایش می‌دهد. با این حال نرخ‌های بهره بسیار پایین در طول زمان باعث افزایش تورم می‌شوند. سیاست مالی شامل مخارج دولت و سطوح مالیاتی است که مستقیماً بر تقاضای کل تأثیر می‌گذارد.

✅ بیشتر بخوانید: نرخ بهره چیست؟

خلاصه مطلب

شاخص نرخ اشتغال یک معیار اقتصادی است که نسبت جمعیت در سن کار که در حال حاضر شاغل هستند را نشان می‌دهد. نرخ اشتغال نشان می‌دهد که چند درصد از افرادی که قادر و جویای کار هستند، در حال حاضر مشغول به کار هستند. جمعیت در سن کار به افراد با محدوده سنی معینی اطلاق می‌شود که معمولاً 18 تا 64 سال یا 18 تا 74 سال، بسته به کشور یا منطقه تعیین می‌شود.